- mensale
- mensale [mɑ̃sal] n. f.ÉTYM. 1549; bas lat. mensala, de mensa « table », et, spécialt, « paume de la main ».❖
Encyclopédie Universelle. 2012.
Encyclopédie Universelle. 2012.
MENSALE — apud Recentiores, mappa, linteum stragulum, quô mensa insternitur. Unde Mensale scindere seu dividere, ignominiae species, quâ ii afficiebantur, qui mensâ Principis vel Regis videbantur indignis Sic Wilhelmo Comiti de Ostrevant, sedenti ad mensam … Hofmann J. Lexicon universale
mensale — men·sà·le agg., s.m. e f. OB 1a. agg., relativo alla mensa, conviviale 1b. agg., s.m. e f., commensale 2. s.m., tovaglia per la mensa {{line}} {{/line}} DATA: av. 1639 … Dizionario italiano
ARGENTUM Mensale — ministeriis conviviorum, quae in Templis fierent, dedicatum a Tacito Imperat. apud Vopisc. c. 10 … Hofmann J. Lexicon universale
Il Romanino — Lattanzio Gambara ?, Portrait de Girolamo Romanino Girolamo di Romano, dit il Romanino (Brescia, en Lombardie 1484/1487 – 1566), est un peintre italien de Venise et de Brescia dont la longue carrière lui a permis d e … Wikipédia en Français
rond — rond, ronde [ rɔ̃, rɔ̃d ] adj. et n. m. • v. 1380; roont XIIe; lat. pop. °retundus, class. rotundus I ♦ Adj. 1 ♦ Dont la forme extérieure constitue une circonférence ou en comporte une (ex. cylindre, cône); qui ressemble aux figures circulaires.… … Encyclopédie Universelle
tubercule — (tu bèr ku l ) s. m. 1° Terme de jardinage. Excroissance qui survient à une feuille, à une racine. 2° Terme de botanique. Masse ordinairement pleine de fécule, qui est placée à des extrémités de racines ou de rameaux inférieurs de la tige… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
INVERSA Corona — non minus quam rupta aut lapsa, inter sacrificandum, infaustum olim omen, uti de Cassio refert. Plutarch. in Bruto. In funeribus vero etiam insignia et arma invertêrunt Vett. Stat. Theb. l. c. v. 214. ubi de sunebribus Ludis Archemoro celebratis … Hofmann J. Lexicon universale
MANTILE lacerandi ritus — in mensa Militum, iis qui Milites non essent, occurrit apud Hedam in Friderico Episc. Ultrai. et Ioannem a Leydis in Chron. l. 31. c. 50. ubi Wilhelmo Comiti Ostrevandiae, in mensa Regis Francorum id contigisse legitur: Nempe is mos invaluerat,… … Hofmann J. Lexicon universale
MENSA separari (a) — a MENSA separari in Ecclesia Romana excommunicationis poenaeque species quaedam est, apud Clericos et Monachos, quâ qui afficiebatur, ἀπευλογίας vocabatur, quod Abbatis benedictione in mensa privaretur, vide Regulam Benedicti c. 31. Ebonem… … Hofmann J. Lexicon universale
VESTIS — primi hominis innocentia fuit, cui postquam iniquitas successit, vidit se nudum esse, et consutis foliis fecit sibi subligacula, Genes. c. 3. v. 7. ut sic membris minime honestis honorem circumponeret, prout loquitur Paulus 1. Corinth. c. 12. v.… … Hofmann J. Lexicon universale